Kes Liwat II Anwar Ibrahim yang kini berada di Mahkamah Rayuan
terus berjalan tanpa penghujung menghabiskan wang rakyat. Percubaan demi percubaan terus
dilakukan oleh para peguambela Anwar yang diketuai oleh Karpal Singh untuk
menangguh atau menggugurkan kes tersebut. Namun sehingga ke hari ini masih lagi
belum berjaya.
Antara hujah Karpal Singh ialah bahawa Seksyen 376(3) dan Seksyen
379 Kanun Prosedur Jenayah adalah undang-undang lapuk maka, beliau menuntut
agar Datuk Seri Muhammad Shafee Abdullah digugurkan dari mengetuai pendakwaan,
sekali gus menggugurkan kes.
Nampaknya, demi politik dan wang, Karpal Singh sanggup membawa
hujah-hujah bodoh tanpa segan silu.
Sedangkan, kita percaya, Karpal sebagai Ahli Parlimen dan juga
peguam, sedia maklum bahawa Undang-undang tidak akan termansuh sendiri tanpa
diputuskan oleh parlimen. Sesuatu undang-undang akan terus berkuatkuasa
dan tidak ada istilah ‘lapuk’ baginya.
Justeru, Hakim Datuk Rohana Yusuf menolak hujah Karpal dan
mengekalkan Muhammad Shafee sebagai pendakwaraya.
Apa yang menarik di sini bukanlah hakikat bahawa Karpal sanggup
berpura-pura bodoh tetapi hakikat bahawa beliau merujuk kepada Undang-undang
mengharamkan liwat sebagai lapuk.
Tentu semua orang masih ingat bagaimana Anwar turut membawa hujah
yang sama dalam temubual dengan Wall Street Journal di mana beliau menganggap
bahawa undang-undang yang berdasarkan AlQuran itu sebagai lapuk dan tidak boleh
digunakan lagi.
Menurut Anwar, seseorang itu mempunyai hak untuk mengamalkan seks
mengikut nafsunya selagi ia dilakukan secara tertutup.
Maka tidak hairanlah apabila Anwar dan juga peguamnya tidak
berusaha untuk menafikan yang liwat berlaku tetapi memilih untuk membela diri
dengan menggunakan hujah bahawa liwat ‘sepatutnya’ tidak salah jika dilakukan secara
tertutup. Ini kerana, yang
bersalah di sini ialah undang-undang Malaysia dan bukannya Anwar Ibrahim.
Dari sudut lain pula, hujah Karpal dengan sendirinya membawa
maksud bahawa Anwar telah benar-benar meliwat Saiful. Noktah.
fotohiasan
Post a Comment